Τι γίνονται όλα αυτά τα γεροντάκια που χάνονται;
«Γιατί φοράω νυχτικιά και παντόφλες στο δρόμο; Πού είναι τα ρούχα μου; Μηχανικά σουλουπώνω τα μαλλιά μου. Ψάχνω να βρω τσέπη με λεφτά… τίποτα! Χάθηκα νομίζω. Πώς με λένε; Δεν θυμάμαι. Κόσμος περνάει δίπλα μου και με προσπερνάει. Τους κοιτάζω και χαμογελάω σε κάποιους. Πού πάω; Δεν ξέρω. Νομίζω ότι αυτό το κορίτσι κάπου το ξέρω. Γιατί δεν μου μίλησε; Ας πάω από δω τώρα»
Ξυπνάω ιδρωμένη! Ευτυχώς είμαι στο κρεβάτι μου. Τι εφιάλτης κι αυτός!
Ξυπνάω ιδρωμένη! Ευτυχώς είμαι στο κρεβάτι μου. Τι εφιάλτης κι αυτός!